رابطة سبک‌های مربیگری با انسجام گروهی و موفقیت تیم‌های والیبال دانشجویان دختر دانشگاه‌های آزاد اسلامی

در پژوهش حاضر، رابطة سبک رهبری و برخی از ویژگی‌های فردی مربیان با انسجام گروهی و موفقیت تیم‌های شرکت‌کننده در مسابقات والیبال قهرمانی دختران دانشگاه‌های آزاد کشور بررسی شده است. از 135 ورزشکار شرکت‌کننده در مسابقات، 116 نفر (86 درصد) پرسشنامة مقیاس رهبری در ورزش (LSS) و محیط گروهی (GEQ) را تکمیل کردند. به کمک پرسشنامة LSS با 40 سؤال پنج بعد سبک رهبری مربیان و به وسیلة پرسشنامة GEQ با 18 سؤال، دو بعد انسجام تیمی اندازه‌گیری شد. ثبات درونی پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 71/0 به‌دست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون‌های پارامتریک در سطح معنی‌داری 05/0P? استفاده شد. نتایج نشان داد که انسجام گروهی با سبک‌های رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت، رابطة مثبت و معنی‌داری دارد و با سبک رهبری آمرانه و دموکراتیک رابطة معنی‌داری ندارد. مقایسة سبک رهبری مربیان نشان داد که مربیان بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک رهبری آمرانه استفاده می‌کنند. علاوه بر این، نتایج نشان داد بین انسجام و موفقیت تیمی رابطة معنی‌داری وجود ندارد و مربیان تیم‌های موفق بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین استفاده می‌کنند. همچنین بین سن مربیان و بازیکنان با سبک رهبری مربیان رابطة معنی‌داری مشاهده نشد. به‌طور خلاصه تأثیر سبک رهبری و رفتار مربیان بر انسجام گروهی و موفقیت تیمی، اهمیت استفادة مربیان از سبک رهبری مناسب را بیش از پیش نمایان می‌سازد.